Dit bericht is ingediend onder:
HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen
Robert Greenberger
door Robert Greenberger
Atlantis!
Halverwege de jaren tachtig reed DC Comics behoorlijk hoog. We hadden een reeks grote verkoop en kritieke successen die een breedte aantoonden waar het bedrijf al een tijdje geen plezier in had genomen. Als gevolg hiervan stond uitgever Jenette Kahn vrijwel open voor alles wat redacteuren of makers gepassioneerd waren.
Zittend aan mijn bureau, dacht ik na over de elementen na de crisis van het nieuwe DC-universum dat verkenning verdiende. Het was niet zo lang geleden dat Len Wein formeel de Atlantis in de Lori Lemaris -avonturen en de Atlantis bond, waar Aquaman regeerde in zijn who’s Who’s WHO toegang. Met behulp van Arion’s Atlantis van 45.000 jaar eerder als uitgangspunt, stelde hij ze voor als tweeling koepelvormige steden. Beide ontwikkelden serums om de inwoners van de verzonken steden in staat te stellen onderwater te ademen, maar de mensen van Tritonis hadden een onverwachte reactie: ontwikkelende staarten, waardoor ze mer-mensen zijn.
We hadden ook het mysterie waarom Baby Aquaman werd verlaten om te worden gevonden en opgevoed door vuurtorenwachter Arthur Curry, de vloek met paarsogen die we kenden, getroffen Aqualad, en een paar andere vragen. Er moest een verhaal in zitten.
Niet alleen een verhaal, maar een ingrijpende, multigenerationele epos verwant aan de John Jakes -boeken die slechts een paar jaar eerder zo populair waren.
Aquaman: The Atlantis Chronicles Deluxe Edition HC
Nu ik een idee had, had ik makers nodig. Toegegeven, ik benaderde eerst het team van Roy Thomas en Gerry Conway, maar ze waren druk bezig om hun Hollywood -carrières te lanceren, dus uiteindelijk passeerde. Gezien het feit dat ik dit zag als iets anders dan een puur superheldverhaal, wendde ik me vervolgens tot Peter David, die al Star Trek voor mij aan het schrijven was en verschillende proza -werken had verkocht. Hij greep de kans en begon zijn huiswerk te maken.
Ik begon toen na te denken over kunst. Op dat moment voltooide de grote Spaanse kunstenaar Esteban Maroto zijn werk aan Amethist en kwam vrij. Ik kende zijn werk uit de Warren -tijdschriften uit het vorige decennium en het zien van zijn beheer van de personages voor Karen Berger, ik wist dat hij de ideale man was voor de taak. Hij accepteerde graag.
Atlantis Chronicles #1
Wat ik Atlantis begon te noemen! had de Atlantis Chronicles getoetst en er was werkzaamheden aan de gang. Marketing wist niet zeker of ze een maxiserie konden verkopen zonder herkenbare gekostumeerde kampioenen van justitie, dus hebben we onderhandeld met hen die zich vestigden voor zeven kwesties van 48 pagina’s. Beter, ik liet ze ook de zeldzame toewijding doen om niet alleen het boek te adverteren bij de lancering, maar tussen kwesties vier en vijf, op dat moment iets ongehoord.
De scripts van Peter rolden binnen en werden afgevuurd naar Spanje, waar een buurman of familielid de vertalingen deed en Esteban een nieuwe sigaret stak en aan het werk ging. Om de zes of zeven weken ontving ik een pakket met de complete kunst en al het werk stopte toen ik me verwonderde over het detail. Om het boek er uniek uit te laten zien, rekruteerde ik Gaspar Saladino voor de letters en hij bracht een kunstenaarschap naar de pagina’s die de kunst van Esteban aanvulden.
Nieuw bij DC -colorist Erick Kachelhofer voltooide het team. Hij werd aangenomen voor onze nieuwe interne kleurafdeling, dus hij zou werken aan het kleurontwerp en de scheidingen vlak in de hal, waar ik vaak over zijn schouder kon gluren.
Atlantis Chronicles #5
Toen we eindelijk uitkwamen in 1990, werd het boek geprezen en tot mijn genoegen is het nog steeds een goede blik op verschillende blogs ontvangen. De verhaalinhoud geverifieerde invloedrijk, omdat het alle Aquaman -verhalen op de hoogte bracht die volgden en een deel van het DC -firmament blijven (minder tijdens regeneratie, maar je kunt niet alles hebben).
Al die tijd heb ik betoogd dat de serie moet worden verzameld voor het nieuwe boekhandel distributiekanaal. Het was een fantasie die niet-superhero-lezers zou kunnen aanspreken. Ik voelde zelfs dat het thuishoorde als een inzending in de Science Fiction Book Club. Helaas vielen de oproepen op dove oren en in de loop van de tijd werd het de kolf van grappen tijdens de semi-jaarlijkse verzamelde editiesvergaderingen. Marketing zou periodiek handelaren peilen en de cijfers hebben mijn bewering nooit ondersteund.
Toen verliet ik DC en dacht dat het boek nooit zou worden verzameld. Gelukkig heeft Jason Momoa dat raadsel opgelost. Nu Aquaman nu schiet, verzamelt DC eindelijk deze epische fantasie en Aquaman: de Atlantis Chronicles worden dit najaar een realiteit. Ik heb de introductie ervan geschreven en kan niet veel opgewondener zijn voor de makers dat dit echt zal zijn.
Atlantis Chronicles #7
Peter heeft dit vaak verstrekt als een van de werken waar hij het trots op is en als redacteur is het zeker een hoogtepunt in mijn ambtstermijn. Ik ben erg blij dat je eindelijk de kans krijgt om het zelf te zien.
Aankoop
Aquaman: The Atlantis Chronicles Deluxe Edition HC